رابطه علامه طباطبایی و همسر ایشان

 

همسر علامه طباطبایی

 

قمرالسادات، همسر علامه، از خانواده متدین و پاک

 

 طینت طباطبایی، زنی بود که در سیر تکاملی و سلوک

 

 علامه نقش مؤثر داشت. خانمی که همه عمر را در طبق

 

 اخلاص گذاشت و در راه این عارف والامقام تقدیم کرد.

 

دشوارترین مشقّت‏ها را در غربت شهرهای نجف و قم

 

تحمل کرد و حتی یک بار هم گلایه نکرد. مهندس

 

سیدعبدالباقی طباطبایی، فرزند این خانواده می‏گوید:

 

 هنگامی که خواستیم به قم عزیمت کنیم به مادرم گفتم:

 

شب عید که وقت مسافرت نیست؛ در این هوای

 

 سرد کجا می‏خواهیم برویم؟ مادرم نگاهی به من کرد

 

در حالی که اشک چشمانش را پاک می‏کرد این شعر را خواند:

 

رشته‏ای بر گردنم افکنده دوست

 

می‏کشد هرجا که خاطرخواه اوست

 

رشته برگردن نه از بی‏مهری است

 

رشته عشق است و بر گردن نکوست

 

 

قدردانی از همسر

 

حضرت علامه طباطبایی درباره همسر خود چنین می‏گوید:

 

این زن بود که مرا به اینجا رسانید؛ او شریک من در

 

کارهای علمی است و هرچه نوشته‏ام نصفش مال این

 

 خانم است. او به حدی به من کمک می‏کرد که گاه از

 

چگونگی تهیه قبای خود اطلاع نداشتم (به این معنا

 

 که می‏رفت پارچه‏ای انتخاب می‏کرد، می‏خرید و

 

پس از دوخت و آماده‏سازی در اختیار ایشان قرار می‏داد)

 

وقتی مشغول تحقیق و پژوهش بودم، با من سخن

 

 نمی‏گفت و سعی می‏کرد، شرایط آرامی برایم ایجاد کند،

 

 رشته افکارم گسسته نشود و هر ساعت در اطاق مرا باز

 

می‏کرد و آرام چای را می‏گذاشت و می‏رفت. مرحوم

 

 علامه به همسر باوفایش عشق می‏ورزید و برایش احترام

 

بسیاری قائل بود. پس از مرگش تا مدتها مرحوم علامه

 

 هر روز بر سر قبرش حاضر می‏شد و در فقدان او

 

 ناباورانه اشک می‏ریخت و این مهر دوسویه همگان

 

 را به تعجب وا داشته بود.

 

منبع: www.rasekhoon.net