آروزیش چه فراخ !

 

مبلمان عالی ، خانه ای شیک و بزرگ

 

او در اندیشه ی این است که شاید یک روز

 

عملی داشته باشد :

 

 

چش و چالش بشود چون طاووس

 

و دماقش ، نخود آش شود

 

چشم و هم چشمی او بسیار است

 

 

رنگ سال و مدل موی و لباس

 

نقل هر محفل و هر بازار است

 

آنچه گفتم سخن از آدمی امروز است

 

سخن از آسایش ، سخن از ثروت و مال

 

سخن از رنگ و لعاب

 

سخن از موی و لباس

 

یاد آن روز بخیر که قناعت ، سخن هر کس بود

 

سفره ی ساده ی ما ، دم و ساعت ، پهن بود

 

چه بگویم که در این عصر جدید

 

همه ی زندگی ما شده ؛ اشراف گرایی و تجمل

 

 

و در این بین ، حیا رفت ، نشانی ز مسلمانی

 

 ما نیز نماند

 

"چه کسی باور ما را دزدید ؟"

 

من سوالم این است

 

حتم دارم که تو خود می دانی

 

پس این رنگ و لعاب

 

چه کسی خفته و در فکر چه هست

 

و چه کس می گوید : جنگ ها رفت ، دگر

 

جنگی نیست چشم بگشای و ببين

 

 

جنگ نرمی است که در خامشی اش می جوشد

 

جنگ در خانه ی ما هست ولی بی خبریم.

 


شاعر : باران