یه پسرایی هستن که . . .

 
 
صدای خنده هاشون تو خیابون می پیچه

 
 
شلواراشون نه خیلی براشون بزرگه
 
 
 نه خیلی کوچیک

 
 
ابروهاشون فابریک خودشونه

 
 
همونایی که شاید لکسوز و کمری

 
 
نداشته باشن اما مـرام دارن

 
 
چشمشون همه جا کار نمی کنه

 
 
و دنبال موی بلوند و چشم آبی نیستن

 
 
پسرایی که موزیکـ های خارجی رو
 
 
بدون معنی کردن حفظ نمیکنن

 
 
پُــــز نمیـــــــدن

 
 
پاتوق شون مهمونی و شیشه
 
 
و انواع مشروبی جات نیست

 
 
آره رفیـق . . .

 
 
اونایی که تکیه کلامشون معرفته

 
 
بی ریا، با خدا،وفادار و مهـربون و با مسئولیتن

 
 
آدم میتــونه بهشون تکیه کنه

 
 
کنارشـون آرامش داری

 
 
کنـارش باشی یا نباشی حواسش
 
 
 
به بقیه دخترا نیست

 
 
و آدم ها رو مثل هـم نمی بینن

 
 
خیلی شوخن و جنگولکـ بازی در میـارن

 
 
ولی احساس شون قویه

 
 
آه که بکشن خدا دنیا رو واسشون زیر و رو میکنه
 
 
این جور پسرا خیلی مـردن

 
 
خیلی تکن، خیلی خاصن ...