یك مشكل دیگه ای كه مردا دارن : بعد ازدواج یا

 

بعد از اینكه فهمیدن طرف دوسش داره، ...اینه كه

 

یادشون می ره اون قربون صدقه رفتن ها رو

 

یادشون می ره كه زناشون رو با القاب محبت

  

آمیز صدا كنن

 

یادشون می ره از ریخت و صورت و هیكل زناشون

  

تعریف كنن( همانطوری كه زمان نامزدی می گفتن)

 

 

فقط وقتی یادشون می آد كه تو رختخوابن

  

 و می خوان به مراد دلشون برسن

 


خوب اینا به آدم بر می خوره... انگاری فقط تورو

 

برای رفع نیازشون می خوان

 

آدم دوست داره همسرش به ناراحتیهاش و خودش

 

 

توجه كنه ...مثلا الان متوجه بشه كه  دلخوریم

 

تو زمان عقد و نامزدی... اندك ناراحتی و دلخوریمان

 

 را با بالاترین محبت جواب می دادن و سعی

  

 می كردن كه غمخواری كنن و مارو دلداری بدن

 

الان خیلی وقتها... با اینكه میفهمن همسرشون

 

 ناراحته... سعی می كنن به روی خودش نیارن...

 

 می زارن تا با گذر زمان حالمون بهتر بشه...

 

 در حالیكه نمی دونن ما بهتر نشدیم...تو خودمون

 

ریختیم... و این تو دل ریختنها می شه یك كوهی از  

 

دلخوری... خاموشه ولی منتظر یك جرقه هستش

 

 

كه اونوقته یك آتشفشان در زندگی

 

 

 زناشویی آغاز می شه

 

كاش یكی بود اینا رو به مرد یا زن  آموزش می داد.