ثقة المحدثین مرحوم حاج شیخ عباس قمی از استادش، علامه نوری، از استادش شیخ مرتضی انصاری، از ملا احمد نراقی، از علامه بحرالعلوم، از وحید بهبهانی، از استادش مولی محمد اکمل، از علامه محمد باقر مجلسی، از پدرش محمد تقی مجلسی، از شیخ بهائی، از پدرش شیخ حسین بن عبدالصمد عاملی حارثی، از شیخ زین‏الدین شهید ثانی، از استادش علامه میسی، از علامه محمد بن داود عاملی، از علی بن محمد مکی، از پدرش شهید اول، از فخرالمحققین محمد بن علامه حلی، از پدرش جمال‏الدین حسن بن مطهر علامه حلی، از محقق صاحب شرایع، از فقیه نسابه فخار بن معد موسوی حائری، از محدث جلیل شادان بن جبرائیل، از شیخ المحدثین عمادالدین ابوجعفر طبری آملی، از ابوعلی حسن ملقب به مفید ثانی فرزند شیخ طوسی، از پدر بزرگوارش محمد بن حسن طوسی، از شیخ مفید محمد بن نعمان، از شیخ صدوق محمد بن علی بن بابویه قمی، از علی بن ابراهیم قمی، از پدرش ابراهیم بن هاشم، از ریان بن شبیب، روایت می‏کنند: قال دخلت علی أبی‏ الحسن الرضا صلوات الله علیه فی اول یوم من المحرم فقال لی:

«روز اول محرم خدمت امام رضا علیه‏ السلام رسیدم فرمود: یا ابن شبیب أصائم انت پسر شبیب،«روزه داری؟» عرض کردم نه فقال: ان هذا الیوم هو الیوم الذی دعا فیه زکریا ربه عزوجل فقال: «رب هب لی من لدنک ذریه طیبة انک سمیع الدعاء [1] .

بدرستی که این روز روزی است که زکریا پروردگارش را خواند و گفت: «پروردگارا فرزند پاکیزه ‏ای به من عطا کن که تو شنونده دعائی». فاستجاب الله له و امر الملائکة فنادت زکریا و هو قائم یصلی فی المحراب ان الله یبشرک بیحیی فمن صام هذا الیوم ثم دعا الله عزوجل استجاب الله له کما استجاب لزکریا علیه‏السلام.

 

 

 

«پس خدا دعایش را اجابت فرمود و بامر پروردگار فرشته ‏ها زکریا را که در محراب عبادت ایستاده بود مخاطب قرار داده و گفتند که خدا ترا مژده می‏دهد به یحیی.

پس کسی که روزه بدارد این روز او سپس دعا کند خدا دعایش را مستجاب می‏فرماید چنان که دعای زکریا علیه‏السلام را مستجاب فرمود».«سپس فرمود: پسر شبیب، به درستی که محرم ماهی است که اعراب جاهلیت به خاطر احترامش ظلم و ستم و کشت و کشتار را در آن ماه حرام کرده بودند و این امت با این که به حرمت این ماه آشنایی و شناخت داشت مع هذا احترام پیامبر خود را رعایت نکرد و در این ماه فرزندان پیامبر خود را کشتند و زنانشان را اسیر نمودند و اموالشان را غارت کردند پس خدا هرگز آن‏ها را نیامرزد.»

«پسر شبیب، اگر می‏ خواهی برای چیزی گریه کنی پس برای حسین بن علی بن ابی‏طالب (ع) گریه کن که او را ذبح کردند همان طور که گوسفند را ذبح می ‏کنند و از اهل بیت او هیجده نفر را با او به شهادت رساندند که در روی زمین مثل و مانند نداشتند، و به تحقیق هفت آسمان و زمین برای شهادت آن حضرت گریه کردند، و چهار هزار فرشته برای یاری او از آسمان فرود آمدند، اما وقتی رسیدند که حسین کشته شده بود لذا این فرشتگان پریشان‏ مو و گردآلود اطراف قبر حسین معتکفند تا قائم ما قیام کند آنگاه او را یاری خواهند کرد و شعار آنها یا لثارات الحسین است ای انتقام گیرندگان خون حسین .

 

«پسر شبیب، پدرم برایم حدیث فرمود از پدرش، از جدش که وقتی جدم حسین بشهادت رسید از آسمان خون و خاک سرخ بارید.»

«پسر شبیب: اگر برای حسین چنان گریه کنی که اشک‏هایت بر گونه‏ هایت جاری شود خداوند تمام گناهان کوچک و بزرگ تو را می ‏آمرزد اندک باشد یا بسیار.» «پسر شبیب، اگر تو را خوشحال می‏ کند که به هنگام ملاقات با خدا گناهی نداشته باشی پس حسین علیه ‏السلام را زیارت کن، پسر شبیب، اگر می‏ خواهی در غرفه‏ های بهشتی با پیامبر اکرم(ص) باشی بر قاتلان حسین لعنت فرست».

پسر شبیب، اگر می‏ خواهی ثواب شهدای کربلا نصیبت شود هنگامی که یاد شهدای کربلا را می‏کنی بگو: کاش من هم با آن‏ها بودم و از فوز و سعادت بزرگ بهره‏مند می‏گشتم.»پسر شبیب اگر خواهی که در بهشت با ما باشی در بالاترین درجه‏ ها و مرتبه ‏ها پس به حزن و اندوه ما محزون و اندوهناک باش و به خوشحالی و شادی ما شاد و خوشحال، و ولایت و دوستی ما را بپذیر، که اگر مردی سنگی را دوست خود گیرد و به او تولی جوید خدا در روز قیامت او را با آن سنگ محشور فرماید [2] .


پی نوشت:
1- آیه 38، سوره آل عمران .

2- بحار ج 44 / ص 285 نفس المهموم ص 26 .