ما چون یکی هستیم یک کارهم بیشتر نکنیم...

 

صد تا کار نکنیم و یک کار بکنیم ...

 

بعضی ها تقسیم می کنند کارها را به کار دنیوی

 

 مثل : خورد و خواب ، زن و بچه ،کامپیوتر،مدرسه

 

 و... و یک کارهایی را هم می گویند کارهای اخروی

 

مثل : نماز و روزه و کارهای خیریه و... ؛

 

درصورتیکه هم چنین چیزی نیست

 

بلکه باید انسانها را تقسیم کرد به انسانهای

 

الهی و انسانهای دنیوی

 

اگر انسان الهی شد،خورد و خواب او هم الهی

 

 می شود چون به خاطر خدا زندگی می کند و

 

 بخاطر خدا پشت کامپیوتر می نشیند و به خاطر

 

خدا کتاب می نویسد و همه اش می شود

 

کار اخروی و عاشق خداوند اصلا کار دنیوی نمی کند،

 

انسان الهی بشوید و بروید دنبال دنیا و هزارتا

 

 کار بکنید تا وجودتان منشا خیر و برکت بشود

 

و خلاقیت و سازندگی و آبادانی ایجاد بشود ؛

 

انسان هست که الهی می شود یا دنیوی،

 

 اگر دنیوی شدید همه کارهایتان دنیوی می شود

 

و حتی حج و نماز و زکاتتان هم دنیوی می شود،

 

وقتی روی آدم به طرف دنیا و هواهای نفسانی

 

خودش بود دیگر تفاوتی نمی کند که به کدام

 

طرف بایستد و نماز بخواند چون به هرطرف بایستد

 

 در اصل به طرف خودش ایستاده و نماز خوانده...